Met de trein door Rusland

Het lijkt alweer eeuwen geleden dat we in Moskou op de trein stapten. In werkelijkheid zijn we nu een week van huis. Op het station hebben we een groepje van 5 Nederlandse mensen (Liset, Bobby, Hugo, Herwin en Joost) ontmoet waarmee we tot er met Beijing zullen reizen. Over hen zal dus nog wel gesproken worden in de komende weken aangezien het erg gezellig is met hen :D
Maar dan de treinreis. Terwijl ik dit schrijf zitten we op een terrasje in Ulan Bator en kijken we terug op onze dagen in Rusland.

We proberen onder woorden te brengen waarom we deze treinreis nu al zo speciaal vinden. Een ding is zeker wat we vanochtend heb gezien is met geen pen te beschrijven zo mooi en mysterieus. We stapten om half 5 vanochtend te trein in en iedereen ging direct slapen. Alleen Liset en ik waren nog niet moe genoeg. Wij zijn opgebleven en na een tijdje heb ik Alex wakker gemaakt omdat we het prachtigste uitzicht hadden van de hele treinreis. We reden door de bergen met alleen maar dennenbos en de mist hing onder ons en vanuit het niets kwam ineens het Baikalmeer opzetten. Ik ben er nog steeds vol van! Een van de mooiste zonsopgangen die ik tot nu toe heb gezien in ieder geval :D

Maar dan de treinreis van Moskou naar Irkoetsk. Deze besloeg 88 uur en 5 tijdzones en Alex en ik deelden vanaf de tweede nacht onze coupe met een Russisch gezin. Nou eigenlijk had Alex een bed, Herwin een bed, ik een bed en de moeder van het gezin een bed. Maar schijnbaar hadden ze kamp opgeslagen met het hele gezin in onze coupe want vader, dochter en een ander kind zaten er ook vaak bij.
Het gezin sprak geen woord Engels maar toch zijn we heel wat te weten gekomen over ze en al snel hebben we vele lekkernijen (sommige lekkerder dan andere) mogen proeven en mee mogen drinken (wodka en iets wat er op lijkt). Het was bijzonder om te zien wat zij ontbeten en hoe zij invulling gaven aan het treinleven. Naast ‘het leven met een Russisch gezin' was het ook gewoon heel vreemd om 4 nachten in een trein te slapen en je gewoon dagen niet druk te hoeven maken over wanneer je moest uitstappen. Op begeven moment hadden we het gewoon ook druk met niks doen. Boek lezen, eten, aankleden, kletsen, kinderen bezighouden en het Russische gezin observeren. Dat waren onze hoofdactiviteiten van de dag. En ik denk dat deze eerste treinreis zo bijzonder voelde omdat we met het Russische gezin in een coupe zaten. Zo zie je toch meer van de cultuur als dat je met Nederlanders een coupe deelt.

Zoals gezegd zitten we nu op een terrasje in Mongolie. We zijn hier al drie dagen (eerste momentje met internet)en over een aantal dagen zullen we vertellen wat we hier allemaal hebben meegemaakt. Voor nu alleen nog dat Syberie echt heel gaaf is en een aantal fotos zijn onderweg!

Dikke kus van Jessica en Alex

Moskou

Hallo hallo,

Hier onze eerste avonturen uit Rusland!!! Het begon allemaal toen ik twee stappen uit het vliegtuig had gezet en dacht: So die motoren zijn warm... 2 seconden later wist ik dat het niet de motoren waren maar dat het gewoon zoooooooooooo warm was.Ik moest gelijk denken aan de schrijver van het boekje: Are you experienced. Toen hij in India aankwam, voelde het alsof hij in een hete oven stapte. Nou die ervaring kunnen wij alvast afvinken plus dat het in Moskou ruikt als een verbrande oven dus ik vind dat wij zelfs een streepje voor hebben op die schrijver

Maar dit alles mocht allemaal onze pret niet deren, we waren in Moskou!

Na het pakken van onze tassen gingen we op zoek naar onze transfer. Denk aan een grote dikke Rus met snor, een mank been en geen enkel gevoel voor een andere taal dan Russisch en je hebt onze chauffeur voor ogen. Alex vond hem, net als alle andere Russen, nors maar vriendelijk. Ik vond hem vooral erg schattig

Gisteren kwam de volgende uitdaging. Een plattegrond van Moskou kopen en met de metro naar het Rode plein en andere metrostations bezoeken.Met een beetje rondzwerven door de omgeving, hebben we uiteindelijk een plattegrond kunnen bemachtigen en zijn we met de metro in het centrum gekomen. Helaas hangt hier constant erg veel smog en hebben we zicht van ongeveer 500 meter. Dit bleek toen we op het Rode plein stonden aa n de ene kant en we de andere kant niet konden zien. Erg jammer dus maar al met al een groot avondtuur.

Om kwart over 2 lokale tijd gaan we vandaag de trein in en kan onze reis echt beginnen!

De voorbereidingen

Hallo lieve vriendjes en vriendinnetjes,

Zoals iedereen waarschijnlijk wel weet, knijpen wij er een aantal maanden tussenuit om een stukje Azie te gaan proeven. Hierbij onze website waar wij af en toe foto's/ filmpjes en verhalen op zullen zetten. Als je op de hoogte wilt blijven van onze reisavonturen, schrijf je dan in zodat je automatisch een e-mail krijgt als wij iets nieuws op deze website hebben gezet.

Kus van ons