In de laatste week van onze reis door Nepal hadden we maar 1 doel: Wilde dieren zoeken in Bardia National Park. We gingen voor grote en kleine wilde dieren met bovenaan de lijst de tijger! We hadden een leuke lodge in het National Park uitgezocht en na een lange (wagenzieke) autorit waren we eindelijk op plaats van bestemming.

Je kunt op verschillende manieren wilde dieren zoeken en de eerste dag hebben we ze gezocht op het water. Na enkele uren te hebben rondgedobberd zagen we eindelijk een krokodil en wat aapjes. Na weer wat uurtjes te hebben gespendeerd in de boot zagen we een zoetwater dolfijn. We hoorden pas later hoe speciaal dit was omdat er nog maar 20 van op de wereld zijn en volgens onze gids moest je geluk hebben om er één te zien. Dus we hadden de eerste dag geluk zonder dat we het wisten haha.

Vanaf de tweede dag ging het echte werk beginnen... Onze wandelschoenen en de lange broek werden aangetrokken. Samen met onze gids gingen we het jungle/bos in op zoek naar dieren. Al snel zagen we de pootafdrukken van een tijger en van een neushoorn, heel spannend allemaal. Tijdens het lopen zagen we heel veel hertjes en heel veel aapjes. En uiteraard wilde ik er hier weer een aantal van meenemen maar helaas mocht het weer niet van Alex... Deze dag hadden we wat minder geluk. Na een halve middag wachten bij de rivier hadden we nog steeds geen olifant, neushoorn of tijger gezien. Dan maar weer terug naar de lodge waar we onderweg nog wel een hele grote krokodil hebben gezien dus dat maakte veel goed!

De tweede en derde dag hadden we wat meer geluk. Na een stevige wandeltocht, veel hertjes en aapjes, kwamen we aan bij de rivier waar we gingen wachten. Al snel hoorden we olifanten van verre aankomen (en dat is niet omdat ze het liedje uit Junglebook zingen maar ze trompetteren naar elkaar dat ze water gaan drinken). Dan zie je eerst een paar olifanten op verkenning gaan en als het veilig is, komt de rest van de groep water drinken. De grote olifanten beschermen de baby's door in een rondje erom heen te staan en dat is gewoon heel magisch om te zien!
Ook hebben we een aantal neushoorns gezien. Die gaan lekker liggen badderen om af te koelen en omdat ze zicht hebben van maximaal 20 meter kun je aardig dichtbij komen om ze te bekijken. Maar wel op blijven letten want ze rennen ongeveer 50 kilometer per uur dus als ze achter je aan komen, ben je aardig de pineut!

Na 3 dagen te hebben we gewandeld, hadden we alleen nog steeds geen tijger gezien... We hadden nog 1 dag over maar besloten dat de kans heel erg klein was dat het die dag wel zou lukken. We bleven in het dorpje om naar een Hindu festival te kijken. Het grappige was alleen dat 's avonds de gids terug kwam van een wandeltocht met iemand anders. Met zijn hoofd naar beneden, kwam hij naar ons toe: Hij had een tijger gezien! Haha zal je net zien.

Nu kun tijgers je en andere dieren natuurlijk ook in de dierentuin bekijken maar daar krijg je geen bloedzuigers aan je benen (of in je nek) en, in de dierentuin wordt je niet in je billen geprikt door muggen als je achter een boom zit te plassen. Kortom het is veel spannender als je aan de wandel gaat in de vrije natuur en dat willen we zeker nog een keer doen!

Na al dit moois zijn we zaterdag letterlijk door de poort van India gelopen. Wat een belevenis was dat weer zeg... We begonnen uiteraard aan de Nepalese kant. Hier hebben we ons uitgeschreven en een stempel gekregen. Het was gewoon een weg met een poort en iedereen reed aan zijn eigen kant en de enkele koe die er was, bleef ook netjes aan zijn eigen kant staan. Er waren wel veel mensen maar het was niet overdreven druk en daarbij was de weg van asvalt. Kortom het was een plek waar we ons thuis voelden en waarvan we dachten dat dit op dezelfde voet zou doorgaan.

Maaaaaar niets was minder waar... Toen we door de poort liepen (en eigenlijk nog in niemandsland waren) begon de chaos die India heet... De mensen krioelden door elkaar en het waren er ineens een stuk meer. De koeien en het verkeer deden ook vrolijk mee aan deze chaos en de weg was ineens gewoon van zand... Terwijl we daar in niemandsland liepen, zagen we een school, een ziekenhuis en overal winkeltjes. Het was heel grappig en tegelijkertijd heel vreemd om een ‘straat' te zien veranderen van het één naar het ander. En dat ook nog op een stuk land dat eigenlijk niet echt Nepal of India te noemen is... Maar goed hier konden we ons inschrijven en kregen we een stempel en een paar stappen later waren we echt in India!

Zoals jullie weten is India onze laatste bestemming in Azië. Op 6 november zullen we onze volgende bestemming aan doen, Nederland. Maar gelukkig hebben we het nog veel te druk om hier over na te denken :D

Jessica en Alex

p.s. als we een internet verbinding vinden die sterk genoeg is komt het Vietnam filmpje online.